Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

ακόμη ζούμε


Ζούμε ακόμη
με σιωπές, με φωνές, με γέλια και κλάματα
με χαμένα όνειρα
με οράματα μυστικά
με ανύποπτες δόσεις αισιοδοξίας
με κλεμμένες θεωρίες
με δανεικές διαπιστεύσεις
σε όμορη χώρα της δικής μας
με ένα παρελθόν που οι απόγονοι αφού το λεηλάτησαν
έκπληκτοι κι απορημένοι θαρρείς
στρέφουν τα νώτα προς άγνωστη κατεύθυνση
Κουβάρι βηματισμός
κι η Αριάδνη ξεχασμένη με το μίτο της
σε ένα λαβύρινθο που ούτε ο Μινώταυρος καταδέχεται.
Σκιές αγοραστικής δύναμης
ταΐζουν ενοχές κάθε είδους ικεσία
και ο καιρός γυρίζει τα ρολόγια
αναμένοντας
κάτι σπουδαίο
κάτι ξένο οπωσδήποτε
γιατί το δικό μας μέσα
έγινε τόσο μαλακό.
Ζούμε ακόμη
ράκη ανυπεράσπιστα
κινούμε χέρια
πόδια
κεφάλι
ως μαριονέτες.
Ζούμε παρόλα
ακόμη ζούμε...
hana