Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Ο λαθρεπιβάτης της ζωής σου...

Τα λαθραία του όνειρα απόψε
Δεν είχαν προορισμό
Στάθηκαν να κοιτούν κλεφτά
Τις δικές σου χρυσοστόλιστες υποθήκες
Είχε κι εκείνος μέλλον
Είχε μια μπάλα από χρόνια παιδικά
Ναι, ξέρω, κι εσύ είχες...
Έπειτα ο δρόμος έγινε ανηφόρα
Δεν είδες τον γκρεμό
Και τώρα ζητάς πιστοποιητικό ζωής ή θανάτου
Ε, ψιτ! για να πάει κανείς στον παράδεισο
Δεν χρειάζονται υπογραφές
Αρκεί να κοιτάξεις βαθιά στα μάτια του
Τη λαθραία του αγάπη
Χώρεσε σε μια φωτογραφία εποχής
Μα για εκείνον είναι πέτρα
Μια λαθραία αγκαλιά
Λίγο πριν ξημερώσει
Κρύο απόψε πολύ
Κρύψε τον διστακτικό σου εαυτό
Δικαιολόγησε τους φόβους σου
Και κοιμήσου ήσυχα...
Θα σε νανουρίσει
Ο λαθρεπιβάτης της ζωής σου...
Κι αν κάποτε κοιτάξεις στον καθρέφτη
Μην τρομάξεις
Εσύ είσαι αυτός!

hana

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

οι ήρωες κοιμούνται...


Μπορώ να έχω έναν καιρό
χωρίς ημερομηνίες
δίχως γενέθλια
και γιορτές;
Aρκεί η υπενθύμιση μέσω των χτύπων της καρδιάς
Είμαι ζωντανή και θυμάμαι
Τι να τις κάνω τις δάφνες
όταν η ιστορία ασθμαίνει
Κίτρινος αναποφάσιτος καιρός
έρμαιο μιας λογικής
που δεν κατάφερε να με πάει δυο βήματα πέρα
Κι εγώ που ονειρευόμουν υπερπόντια ταξίδια
ξεχάστηκα στην αίθουσα αναχωρήσεων χωρίς προορισμό
Πολλές οι μέρες κι οι νύχτες της αγρύπνιας αμέτρητες
με φαναράκια και δάδες δε φωτίζονται οι σκιές
Φως αναζητώ
κι οι ήρωες κοιμούνται
στα μπαούλα
στις αραχνιασμένες αποθήκες
εκτός ίσως...
εκτός...
hana