Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

να βγούμε απ' την άβυσσο


Σε γύρεψα παντού καιρό τώρα
Άνοιξα όλα τα βιβλία της ιστορίας στο ράφι
Έστρεψα το βλέμμα κατά κει που πετούν τα πουλιά
Χάθηκα στο βούρκο της λίμνης των δακρύων της ανάμνησης
Πόσες λέξεις ομοϊδεάτη μου
Πόσες νύχτες μετρήσαμε τα αστέρια
Τι γίνανε τα όνειρα
Ο καιρός φταίει, μου έλεγες
Γεννηθήκαμε σε λάθος εποχή
Οι χούφτες μας δεν βάφτηκαν παρά με τα χρώματα της αγάπης
Και φοβόμουν τις νύχτες χωρίς φεγγάρι
Γιατί πάντα ήθελα ένα φως να μου φέγγει
Έστω αδύναμο
Αβέβαιο
Χλωμό
Τώρα που οι νύχτες είναι σκοτεινές
Πρέπει πάλι να αναμετρηθώ με τους φόβους μου
Να τους νικήσω
Σαν τον τυφλό της γειτονιάς που χαϊδεύει τα κλειδιά του μπρος στην κλειδωνιά
Θα ψηλαφίσω την πυξίδα
Να καταλάβω που είναι ο βορράς
Αφού φάρος δε φέγγει
Δε μπορεί
Μόνη θα ανακαλύψω πάλι την πορεία μου
Κι εκεί στο πνιγερό μαύρο του ερέβους
Το χέρι σου θα βρω πάλι
Να το κρατώ
Καθώς προσεκτικά
Θα βαδίζουμε
Να βγούμε απ την άβυσσο

hana

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

λάθος ζύγισμα...



Τι με κοιτάζεις τέρας κι απορείς;
Η δική σου ελαφρότητα
βαραίνει τη δική μου σκέψη
τη δική μου καρδιά
Κι αν σου φαίνομαι μικρός
ξέρεις καλά πως έχεις κάνει λάθος υπολογισμούς
στις έννοιες...
Ξέρεις πόσους τόνους ζυγίζει
ο θυμός
το άδικο
η απογοήτευση
η προδοσία
η απελπισία;
Ξέρεις;
Ε;

Ξέρεις;

hana


Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Όχι εκείνη...


Το αγέρωχο βήμα της την πηγαίνει πιο μακριά από εκεί που είχε φανταστεί
κι έμαθε να γυρίζει την πλάτη στα βλέμματα της αχόρταγης περιέργειας
Κάθε στάση στο ταξίδι της έγινε λάμψη φωτεινή στη ματιά της
Ονόματα χάθηκαν στη σκόνη που σήκωσε ο καιρός
Λέξεις και χαμόγελα ξεχάστηκαν στις ράγες των τρένων
Δεν ήταν εύκολη η αναμέτρηση με τα αφελή χειροφιλήματα
στην άπνοια των καλοκαιρινών μεσημεριών
με τα μεθυστικά ψιθυρίσματα στο αυτί
μετά από κάθε ερωτικό κάλεσμα
Κάτι κέρδισε, κάτι έχασε
Σιωπηλά χαμογελά στο μέλλον και χορεύει με τη σκιά της
Όχι εκείνη, οι άλλοι πρέπει να χαμηλώνουν τα μάτια

hana