Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Μετέωρα βήματα, ασκήσεις πτήσεων...


Μετέωρες σκιές απομείναμε
σαν τους πελαργούς που ξεκουράζονται στο ένα τους πόδι.
Μετέωρες σκιές τα οράματά μας
διστάζουν να πετάξουν μακριά.
Μετέωρες αποφάσεις.
Να πάμε μπροστά;
να πετάξουμε προς το εύκρατο κλίμα;
Μετέωρες ανάσες εκεί που χαράσσονται τα επίγεια σύνορα
Όμως ο άνεμος τα διαπερνά
η σκέψη τα διαπερνά
η φαντασία τα διαπερνά
ο χρόνος τα διαπερνά.
Μετέωροι κι αναποφάσιστοι πελαργοί
που κάποτε ανοίγουμε φτερά
δυνατά, αποφασισμένα
και τότε
διαπερνώντας τη φουρτουνιασμένη θάλασσα
το ταξίδι μας φθάνει στον προορισμό του...
Επειδή τα μετέωρα βήματα
δεν είναι τίποτα άλλο
από μια δοκιμή
για τη μεγάλη τελική πτήση!
hana

για τον ποιητή του σινεμά που έφυγε αναπάντεχα πριν ένα χρόνο...

2 σχόλια:

  1. Μετέωρα βήματα.. τ' ανύπαρκτα είναι που πονούν. Ραγίζω. Φοβάμαι. Σπάω κι ενώνομαι. Σε στιγμές.
    Σε χρόνια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εύχομαι να μη σταματά πουθενά το ταξίδι του μυαλού hana μου, να μην υπάρχει λογοκρισία στην σκέψη, στο όνειρο, στο όραμα για την κάθε επόμενη μέρα κι αυτές οι "πτήσεις" ... όσο πιο πολύ τις σκεφτόμαστε τόσο περισσότερα μπαγκάζια φορτώνουμε, τόσο βαρύτεροι γινόμαστε νομίζω !

    ΑπάντησηΔιαγραφή