Εύχομαι να μη σταματά πουθενά το ταξίδι του μυαλού hana μου, να μην υπάρχει λογοκρισία στην σκέψη, στο όνειρο, στο όραμα για την κάθε επόμενη μέρα κι αυτές οι "πτήσεις" ... όσο πιο πολύ τις σκεφτόμαστε τόσο περισσότερα μπαγκάζια φορτώνουμε, τόσο βαρύτεροι γινόμαστε νομίζω !
Μετέωρα βήματα.. τ' ανύπαρκτα είναι που πονούν. Ραγίζω. Φοβάμαι. Σπάω κι ενώνομαι. Σε στιγμές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε χρόνια..
Εύχομαι να μη σταματά πουθενά το ταξίδι του μυαλού hana μου, να μην υπάρχει λογοκρισία στην σκέψη, στο όνειρο, στο όραμα για την κάθε επόμενη μέρα κι αυτές οι "πτήσεις" ... όσο πιο πολύ τις σκεφτόμαστε τόσο περισσότερα μπαγκάζια φορτώνουμε, τόσο βαρύτεροι γινόμαστε νομίζω !
ΑπάντησηΔιαγραφή