Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Σε ικετεύω!


Σώπα κι άκου
Το τραγούδι γνώριμο
Κι αν ένα δάκρυ δεν κυλήσει από τα μάτια σου
δεν είσαι για εδώ
δε σε ξέρω
δε σε γνώρισα ποτέ
Άκου και θυμήσου
Είναι απλό να αφήσεις την ψυχή σου να ταξιδέψει
Τις ίδιες ρίζες έχουμε
τα ίδια τραγούδια ακούσαμε
πως μπορείς και ξεχνάς
Πάρε τα βήματά σου και άσε τη μοναξιά
να σου ξυπνήσει τις μνήμες
Σε ικετεύω
μη σημαδεύεις άλλο το μέλλον
Την ύστατη στιγμή θυμήσου
πως τραγουδήσαμε μαζί για κείνον τον φωτεινό ζωοδότη
Ακόμη εκείνος ορίζει την ύπαρξή μας
το ξέχασες
Δεν τον μεθύσαμε
Εσύ μέθυσες από μια δόξα ψεύτικη
και τώρα τρεκλίζοντας δεν ορίζεις τα βήματα
Πέτα το λάσο που σου φορέσαν στο λαιμό
κόψε τα σχοινιά που σε μεταμόρφωσαν σε μαριονέτα
Έλα να τραγουδήσουμε πάλι μαζί
Κι αν το τραγούδι μας είναι φάλτσο
να ξέρεις
ο ήλιος θα μας συγχωρήσει...
hana

6 σχόλια:

  1. όταν το τραγούδι είναι της ψυχής, κάθε παραφωνία συγχωρείτε...
    καλό σου ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ομορφιά εξάλλου κρύβεται στις ατέλειες...
      Καλημέρα Λύχνε!!!
      :)

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος7/11/12, 8:58 π.μ.

    Πόσες ζωές ζούμε...
    Πόσες στιγμές πεθαίνουμε...
    Πόσες φορές φτάνουμε στο Μηδέν
    και ξεκινάμε από την αρχή...
    Πόσες φορές πέφτουμε
    χωρίς αλεξίπτωτο
    από την ψηλότερη κορυφή του κόσμου..
    καλημέρα hana φίλη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Λίγο πριν ξημερώσει", για να προσγειωθεί κάποιος χωρίς αλεξίπτωτο με ασφάλεια, πρέπει να είναι ή εκπαιδευμένος καλά στις ελεύθερες πτώσεις, ή να είναι τυχερός...
      Προσωπικά, προτιμώ το αλεξίπτωτο...
      Καλημέρα και για σένα εύχομαι...
      ;)

      Διαγραφή
  3. ....
    Ψευτελπίζοντας πως τον εγωισμό σου θα υποτάξω
    σπαρτάρισα όταν ένοιωσα του θυμού σου
    την κρύα ανάσα και τα τσαλακωμένα φτερά μου
    δεν προσπάθησα να ξετυλίξω να πετάξω μακριά...

    Είναι στίχοι από κάτι που έχω γράψει και ταιριάζουν νομίζω εδώ ... μόνο που πέτα hana μου , πέτα μακριά , ζήσε ακόμα κι αν δεν μπορεί να σε ακολουθήσει κανένας.

    τα φιλιά μου
    να είσαι καλά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ όμορφα τα λόγια σου Λεβίνα!
      Κάποιοι χθες το βράδυ, τυφλωμένοι από το "εγώ" τους αποφάσισαν το θάνατό μας!
      Τους στρέφω την πλάτη δια παντός!

      Φιλιά, Λεβίνα μου!
      και δύναμη...
      :)

      Διαγραφή